AFACERSE Á AUSENCIA: ANXO PINTOS LAMOSO






Hoxe é un día triste no noso instituto.

Comenzar o día coa noticia da túa marcha non é doado.

 Sabemos que non che gustaban nada as fotos; pero permítenos que, diante desta imaxe túa, todos os que te queríamos poidamos despedirnos de ti.

¡Botarémoste de menos, compañeiro, amigo, profe...! Non será doado afacerse á túa ausencia.

 

Se cando a morte pálida me apañe

deixo no mundo un pouco de memoria,

eu quero que o teu nome me acompañe,

se che pode servir dalgunha gloria;

e se labro estos versos co teu lembro

contra da cinza, a corrupción e o lodo,

é que eu non quero crer que aquel setembro

acabase pra sempre xa con todo.

 

Darío Xohán Cabana (1994)

Comentarios

Unknown ha dicho que…
Anxo, una maravillosa persona. Te echaré de menos
BIBLIOTEIS ha dicho que…
Non esqueceremos nunca a túa labor como docente, nin como compañeiro nin como responsable da biblioteca. Quedamos coxos sin ti, querido Anxo.
Encarna ha dicho que…
Anxo, paréceme mentira, empecei a semana tomando un café contigo e non consigo asimilar que a teño que rematar despedíndome de ti. Tiven a sorte de que xa fai anos o destino quixo que os nosos camiños se cruzasen gracias ós libros e á biblioteca e, dende entón, construimos unha relación de compañeiros e amigos que non vou esquecer.
¡Que podo decir! O instituto non vai ser o mesmo sen ti, sen as visitas dos escritores que todos os anos organizabas, sin a túa presenza, sin a túa comprensión, sin as nosas charletas...
¡Canto, canto doe a túa ausencia!
¡Ata sempre, querido compañeiro!
¡Ata sempre, amigo!
Unknown ha dicho que…
Bueno querido Anxo , me quedo con todos esos buenos recuerdos a tu lado , tus risas sin venir a cuento , tus vídeos de acentos , cuando mirabamos el faro de Vigo todos los días , cuando nos traías caramelos, tus consejos ... Siempre te recordaremos Anxo , eras un señor muy alegre , siempre sonreía, confiaba en nosotros y la verdad que eso se agradece. SIEMPRE ESTARAS EN NUESTRO CORAZÓN QUERIDO ANXO
Unknown ha dicho que…
Bueno querido Anxo ,me quedo con tus risas sin venir a cuento , cuando nos ponías tus videos de acentos y te partias el culo , cuando nos traías caramelos , cuando nos dabas esos consejos , la verdad que en estos dos años que te conozco , eres un señor muy amable , sincero , gracioso , siempre estabas sonriendo y confiabas mucho en tus alumnos y la verdad que eso se agradece mucho . SIEMPRE TE LLEVAREMOS EN NUESTRO CORAZÓN QUERIDO ANXO.
Anónimo ha dicho que…
Anxo fuiste un profesor muy bueno,eras muy simpatico siempre estabas muy contento .Me lo pasaba muy bien en tus clases.Nos dabas unos consejos muy utiles.Tenias muchisima confianza con nosotros .Y yo en ti .Los videos que nos ponias eran muy interestantes y aprendiamos muchisimo.Nunca te olvidaremos Anxo.
Andrea
Adrián Posada ha dicho que…
Anxo , gracias por ser tan buena persona y mejor profesor conmigo y el resto de compas! La verdad te preocupaste por mí y me ayudaste en muchas cosas tanto personales como en los estudios y me diste una confianza ... Que alguien apostase por mí y animarme a seguir , ayudarme a cumplir mis promesas y todo lo que sé de Gallego y lo que es el esfuerzo te lo puedo agradecer a tí y a mí mismo por poner de mi parte, Se que ya no estás pero formaste parte de míy los logros que obtenga de aquí en adelante están influenciados por tí.

Adrián Posada Lorenzo
Marí ha dicho que…
No se puede negar que la muerte es un fenómeno doloroso en lo físico,
cuando se experimenta en carne propia, y en lo emocional, cuando
toca a alguien cercano, pero es algo tan natural como imposible de esquivar .

Tú que eres tan creyente cuéntame si es cierto que existe el cielo.....

Que te hayas ido de aquí duele.

Mi mejor amigo....
Marí ha dicho que…

No se puede negar que la muerte es un fenómeno doloroso en lo físico, cuando se experimenta en carne propia, y en lo emocional, cuando toca a alguien cercano, pero es algo tan natural como imposible de esquivar .

Tú que eres tan creyente cuéntame si es cierto que existe el cielo.....

Que te hayas ido de aquí duele.

Se fue mi mejor amigo...
linguagalega.teis ha dicho que…
O pasamento sorprendeunos a tod@s, tamén a ti; non houbo despedidas, só un ata mañán, ata o próximo día, a próxima clase ... e despois: tristeza, dor, conmoción. ¡Cantas mostras de cariño! de afecto! de respecto! recibín por ser a túa compañeira de departamento. Uns recordaban os cursos para profesor@s nos que foran @s teus alumn@s, outr@s aquelas curtametraxes con profesor@s e alumn@s actores e ti como director, outr@s o teatro, a declamación, a biblioteca.. o teu dinamismo, a túa creatividade, a túa actividade e tamén o teu cariño, a túa xenerosidade, a túa visceralidade... Cheo de vida, de proxectos, de ideas, vives no recordo que non morre. Nestes anos de vida profesional compartida fuches impregnando en min unha pegada para a vida. Grazas amigo, compañeiro.
Para sempre na miña lembranza.
Pilar

Entradas populares de este blog